انواع رکورد های DNS

DNS

Domain Name System یا همان DNS در حقیقت به عنوان یک دایرکتوری یا دیتابیس شناخته می شود که به شناسایی و سازماندهی آدرس های اینترنتی می پردازد. این سیستم کمک می کند تا افراد با وارد کردن آدرس یک دامنه به سایت و آدرس مورد نظر دسترسی پیدا کنند. به طور دقیق تر می توان توضیح داد که DNS آدرس های انسانی یا همان نام دامنه ها را به IP Address برای کامپیوتر ترجمه و تبدیل می کند.

چرا باید از رکوردهای DNS استفاده کنیم ؟

DNS ها برای حل این مشکل اختراع شدند که کامیپوترها با اعداد بهتر کار می کنند ولی مردم با اعداد راحت نیستند ! به این صورت عمل می کنه که نام ها را به اعاد اختصاص میده، مثل یک دفترچه تلفن . احتمالا از قبلا میدونین که هر دستگاهی ( مثل گوشی، لپتاپ ) یا هاستی که به اینترنت وصله از طریق اعداد که تو قالب آدرس IP یا (internet protocol) هستند مثل آدرس 123.456.98.22 شناسایی میشند.

رکوردهای DNS

رکوردهای DNS بخش اساسی برای عملکرد صحیح وب‌سایت‌ها هستند. این دستورالعمل‌ها به‌عنوان یک نقشه کار می‌کنند و به سرور DNS می‌گویند که هر آدرس IP با کدام دامنه مرتبط است و چگونه می‌توان درخواست‌های دسترسی ارسال‌شده به آن‌ها را مدیریت کرد. در حقیقت این رشته‌ها دستوراتی هستند که با وجود حضور آن‌ها، سرور تضمین می‌کند که سایت‌تان همان‌گونه که باید کار خواهد کرد.

آشنایی با رایج ترین رکوردهای DNS

بیش از ۳۰ نوع رکورد dns وجود داره و خوشبختانه بصورت بالقوه همه اونها می تونند مورد استفاده قرار بگیرند. البته تعداد انگشت شماری از این رکوردها بصورت کاربردی و در عمل توسط وب مسترها استفاده میشه. رکوردهایی که اغلب با اون مواجه هستید شامل انواع زیر میشه :

1) A records

رکورد A یا رکورد آدرس که معمولاً به‌عنوان رکورد میزبان هم شناخته می‌شود، پایه‌ای‌ترین نوع DNS است. این رکورد آدرس‌های دامنه یا ساب دامین را به یک IP وصل می‌کند؛ بنابراین وقتی شخصی آدرس وب‌سایت شما را تایپ می‌کند، به‌راحتی می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد. در حقیقت A records ارتباط بین آدرس IP و نام دامنه را حفظ می‌کند. برای مثال، وقتی ما آدرس google.com را در نوار مرورگر وارد می‌کنیم، این آدرس با استفاده از رکورد A به آدرس IP گوگل که ۷۴.۱۲۵.۲۲۴.۱۴۷ باشد وصل شده و برای ما بارگذاری می‌شود.

2) CNAME records

CNAME مخفف canonical name هستش. یک رکورد CNAME برای ریدایرکت(تغییر آدرس) از یک نام دامنه به نام دامنه دیگری بصورت خودکار استفاده میشه. برای مثال، اگر شما بخواهید آدرس asanrayan.com به آدرس www.asanrayan.com ریدایکرت بشه، شما می تونید یک CNAME رکورد برای اون ایجاد کنید.

3) رکورد MX

از دیگر رکوردهای متداول DNS می‌توان به رکورد MX (مخفف Mail Exchanger) اشاره کرد. این رکورد ایمیل‌ها را به سرور ایمیل هدایت می‌کند. به عبارت دیگر، رکورد MX نشان می‌دهد که چگونه پیام‌های ایمیل باید مطابق با پروتکل انتقال ایمیل ساده (SMTP یا پروتکل استاندارد برای همه ایمیل‌ها) مسیریابی شوند.

4) رکورد TXT

رکورد TXT در حقیقت از جمله رکورد های متنی شناخته می شود که اطلاعات قابل خواندن برای ماشین را ارائه می کند. مواردی مثل DNS-SD, DMARC, DKIM و … هستند که معمولا از آنها برای ارائه توضیحات و اطلاعات برای SPF یا سیستم تایید هویت ایمیل ها کاربرد دارد.

5) رکورد NS

رکورد NS مشخص می کنه کدام سرور بایستی پاسخگوی جستجوهایی باشه که برای یک دامنه درخواست میشه. معمولا وقتی از یک شرکتی دامنه ای را خریداری می کنید، آن شرکت نیم سرورهای پیش فرض خودش را روی دامنه تنظیم میکنه بنابراین اگر شما تصمیم گرفتین که هاست را از شرکت دیگه ای تهیه کنید، حتما نیاز هست که نیم سرورهای دامنه یا همون رکوردهای NS را به نیم سرورهای هاست خریداری شده تغییر دهید.

6) رکورد PTR

رکوردهای DNS PTR در جستجوی معکوس DNS استفاده می‌شوند. یعنی زمانی که یک کاربر تلاش می‌کند تا به یک نام دامنه در مرورگر خودش دسترسی پیدا کند، عمل جستجوی DNS رخ می‌دهد تا نام دامنه را با آدرس IP مطابقت دهد. جستجوی DNS معکوس نقطه مقابل این فرایند است. در این روش این یک پرس‌وجو که با آدرس IP شروع می‌شود و نام دامنه را جستجو می‌کند.